Ik ben het geluk

Ik ben het geluk, maar ge kunt mij niet grijpen en organiseren noch bevelen,

niet bedwelmen, noch vangen.

Hoog ben ik, licht, onvermengd en helder,

en stroom naar ieder mensenhart uit.

Het pure leven, ontdaan van denken, menen, voorstelling,

reden en vragen naar waarom.

Ik ken geen waarom en antwoord alleen maar met mijn tegenwoordigheid, verscholen in uw hart.

Ge behoeft mij niet te begrijpen en als ge vraagt: zijt ge voor mij gekomen,

dan antwoord ik: ja, voor u, altijd voor u.

Geloof mij toch, herken mij.

Misschien kom ik van heel ver en ben voor u onverstaanbaar als een vreemde,

omdat ik kom uit 'in den beginne' het allereerste van het leven,

dat als een onbereikbaar punt is in uw herinnering.

Want ik ben altijd bij u geweest, ook voor uw herinnering.

Ik ben de pure smaak van het leven zonder bitterheid,

niet wrang en zonder enig lijden.

Ik weet wel waar doorheen ge waadt en wat ge er voor over hebt

mij te aanschouwen en de uwe te noemen, alles hebt ge er voor over

ofschoon uw voeten zijn geschonden en de tocht soms zwaar was,

maar ik ben balsem voor uw voeten en voor de gebroken en vertrapten harten.

Ik, uw geluk, ik zie u aan en herken het stralen van uw ogen.

Er is geen oordeel in deze vreugde en geen enkele nagedachte.

Heb daarom geen wroeging, en wend u oprecht tot mij.

Want ik, uw geluk, kan u ontslaan uit boeien van schuld en noden,

van angst en dreiging en dood.

Ik, het geluk, ben uw ware, echte leven, uw weg en uw waarheid.

Zie, en herken mij en ge hebt uzelf gevonden.

Ook moogt ge geen naam aan mij verbinden, geen enkele naam.

Want welk een naam ge mij ook zou geven: ik ben het geluk.

Barend van der Meer